رالف فینس گرافی

Ralph Fiennes - 1962

رالف ناتانیل فینس (بازیگر)
متولد 22 / دسامبر / 1962 (1 / دی / 1341) - انگلستان

معروف هستش که "رالف فینس" آدم مایه‌داری (همون خرمایه) هستش و صدای ملیحی داره.

تقریباً تمام خانوادۀ این آقا هنرمند و اکثراً اهل سینما هستن.
پدرش عکاس، مادرش رمان‌نویس و 3 تا از برادر و خواهرهاش کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگر هستن. فقط 2 تا از برادرهاش از راه راست منحرف شدن و یکی‌شون جنگلبان و اون یکی باستان‌شناس شده.

"رالف فینس" از طرف مجلۀ "امپراطور" در رتبۀ 34 لیست 100 ستارۀ برتر تاریخ سینما قرار گرفته.

اجراش در نقش "آمون گوت" در فیلم "فهرست شیندلر" از طرف مؤسسۀ فیلم امریکا در رتبۀ 15 لیست پست‌ترین شخصیت‌های سینما (اشتباه نشه ها! یعنی نقش آدم پست رو خوب بازی کرده.) و از طرف مجلۀ "پرمیر" در رتبۀ 61 لیست بهترین ایفای نقش‌های تاریخ سینما قرار گرفته.

اجرای خالکوبیش توی فیلم "اژدهای سرخ" حدود 8 ساعت طول کشید.

"رالف فینس" هشتمین پسرعموی "پرنس چارلز" هستش.

"رالف فینس" علاقه‌ای به پذیرفتن نقش "لرد وولدمورت" در قسمت چهارم فیلم "هری پاتر" نداشته و توی یه مصاحبۀ تلویزیونی هم گفته که 3 قسمت قبلی فیلم "هری پاتر" اثری روی اون نذاشته و هرگز وارد دنیای "هری پاتر" نخواهد شد. خانواده‌اش بهش اصرار میکردن که نقش رو قبول کنه ولی رفقاش خلاف این نظر رو داشتن.
بالاخره وقتی کارگردان فیلم، پیش تولیدی از شخصیت "لرد وولدمورت" رو نشونش میده نظرش عوض میشه و میگه: "بچۀ بد درونم دیگه رفته. آره. میخوام این نقش رو بازی کنم" (معلوم نیست چی بهش نشون دادن که یه دفعه از این رو به اون رو شده چون بعد از این توی یکی دیگه از قسمت‌های فیلم "هری پاتر" هم بازی کرد).
بد نیست اینم بدونین که نقش "لرد وولدمورت" توی فیلم "هری پاتر" رو توی 2 روز فیلم برداری کردن.

برای نقش "رابرت لنگدون" توی فیلم "رمز داوینچی" درنظر گرفته شده بود ولی این نقش به "تام هنکس" داده شد.

تا حالا (سال 2009) 2 بار توی فیلم هایی بازی کرده که به عنوان بهترین فیلم "اسکار" گرفتن (فیلم های "فهرست شیندلر" سال 1993 و "بیمار انگلیسی" سال 1996).
جالب اینکه "رالف فینس" به خاطر بازی توی هر دوی این فیلم ها نامزد جایزۀ اسکار شده (در فیلم "فهرست شیندلر" به عنوان بهترین بازیگر مکمل و در فیلم "بیمار انگلیسی" به عنوان بهترین بازیگر نقش اول) ولی هیچکدوم رو نبرده. یه بار هم صداش توی یه انیمیشن (فارسی این کلمه "پویانمایی" هستش ولی برای اینکه خانم‌ها به استفاده از نام پسر (پویا) توی این کلمه اعتراض نکنن و محکوم به تبعیض جنسیتی نشم همون "انیمیشن" رو استفاده کردم.) نامزد دریافت جایزۀ بهترین صدا شده ولی این جایزه رو هم نبرده (همین کارها رو میکنن جوونا میرن توی جوب معتاد میشن دیگه). "رالف فینس" کلاً خوراکش نامزد شدن هستش.

"رالف فینس" طرفدار کشتی حرفه‌ای هستش.

این خیلی مهم هستش:
"رالف فینس" سال 2006 رابطه‌اش رو با "فرانچسکا آنیس" بهم زد.


گفته‌های شخصی رالف فینس

در واقع اسمم "ریف" هستش.

[درمورد نقش "لرد وولدمورت" توی قسمت چهارم فیلم "هری پاتر"]
وقتی "لرد وولدمورت" به بچه‌ها معرفی شد اون‌ها وحشت‌زده نگاه میکردن و من لذت می‌بردم (این بابا کلاً سادیسم داره. قبول ندارین به بقیۀ نقش‌هاش توی فیلم های دیگه (مثلاً نقش افسر نازی "آمون گوت" توی فیلم "فهرست شیندلر") یه نگاهی بندازین).

من وقتی فیلم بازی میکنم احساس میکنم که خودم نیستم. شاید از یه قسمتی از خودم استفاده کنم ولی عاشق این حس هستم که کس دیگه‌ای باشم.

جوایز شبیه تشویق هستن و هر بازیگری شنیدن صدای تشویق رو دوست داره.

ساختن فیلم یه قمار هستش. هروقت احساس کردین دارین یه فیلم استثنایی میسازین سریع رهاش کنین چون به دفعات ثابت شده که دارین اشتباه میکنین.

[درمورد لقب "خون‌خواه"]
فکر میکنم باعث افتخار هستش که یه نکتۀ خاص توی رزومۀ (خلاصۀ سوابق و تجربیات) کاریتون باشه.

من دیگه سعی نمیکنم بفهمم که چرا فیلم بازی میکنم. فقط میدونم که نیاز دارم این کار رو بکنم.

موفقیت یعنی بتونی به بقیه عشق بورزی.

تموم گشت.